opgelaten met het idee van rijke westerling. In de trein zijn de mensen razend trots en doen alle moeite om je de mooie plekjes te laten zien. Alleen de meer welgestelden kunnen met deze trein reizen zoals zakenlui en officieren van het leger. Langs de Nijl is het een vruchtbaar gebied en je ziet groene velden afgewisseld met palmboomplantages, maar die luchtvervuiling, verschrikkelijk. Honderden en honderden schoorstenen van steenbakkerijen braken dikke rookwolken uit en ontelbare velden worden bevloeid met pompen aangedreven door slecht afgestelde dieselmotoren. Vroeger waren er van die ronde schoepenmolens aangedreven door geblinddoekte ezels maar die zie je bijna niet meer. Het zicht blijft beperkt tot ongeveer 600 meter!
In het water lag een dode opgezwollen ezel en iets verderop waren de mensen hun bestek aan het wassen. Sommige stukken land zien er net zo uit als Nederland terwijl je iets verderop weer denkt dat je in Indonesië bent met van die sawa’s.
Net ben ik even met de, elektricien door de trein gewandeld waar hij me de geheimen van liet zien. Voor de energievoorziening rijdt er een wagon mee met een dieselaggregaat die bedient wordt door twee mecaniciens en een elektricien en die het leuk vonden het materiaal te showen aan een buitenlandse collega.
Een verstekeling was er ook op de trein. Hij zat op de buffers tussen de locomotief en de eerste wagen terwijl we snelheden haalden van 120 km/h.
Hoe meer je in de richting van het zuiden rijdt, hoe meer steden er zijn gebouwd volgens de Yaruba methode, d.w.z. in de vorm van vierkanten die uitkomen op binnenpleintjes en blinde muren.
Het blijft maar groen langs de spoorbaan en in de verte zie je de witte bergen zand liggen van de woestijn op ongeveer 10 km afstand. We zijn nu in de buurt van AsytIt en het schijnt dat hier gisteren nog een bus met toeristen is beschoten met 1 dode als gevolg. De Egyptenaren zelf zijn laaiend, het is maar een kleine groep extremisten die de westerse invloed af willen zweren en terug willen naar het zuivere islam geloof. Hier halverwege op weg naar het zuiden is hun basis en laten ze af en toe wat van zich horen.