Cairo

het is zeer verwarrend en je moet goed oppassen met oversteken. De winkeltjes en bedrijfjes zijn nog kleiner dan een huiskamer en stikvol geladen. Je begint te lopen maar al spoedig raak je het spoor bijster en hoop je dat er een bekend punt weer te voorschijn komt voor de broodnodige heroriëntatie. In een klein huiskamertje nog even naar de kapper geweest voor 3 gulden. De kapper was maar wat trots om een buitenlander te kunnen knippen en ik mocht niet wachten maar moest perse voor de andere klanten in de stoel plaatsnemen. Een jongen begon met mijn haar te wassen en daarna deed de kapper de rest. Met het scheren gaat hij eerst met een soort flos-draadje waarvan hij het einde in zijn mond geklemd houdt schrapend langs je gezicht. Er werd goed werk geleverd en ik gaf de jongen ook een fooi wat zeer in de smaak viel van zijn baas. Het schijnt daar niet zo de gewoonte te zijn om de knechtjes ook wat te geven en de jongen was er maar wat blij mee.
Overal is het weer van welkom welkom en krijg je thee of koffie aangeboden waarbij tegelijkertijd iedereen uit de buurt even langs komt en dus ook de slager, die trots op zijn werk dit even wilde bewijzen en een schaap de keel doorsneed.
Het is een geweldige stad, veel rotzooi, drukte in de steegjes en ik voel me hier prima thuis. Je kan je niet voorstellen hoe 15 miljoen mensen op een kluitje leven en toch vrolijk blijven kijken (en aan hun waterpijp blijven lurken). Het is hier zo uitgebreid dat van de duizenden toeristen die hier ook moeten zijn je er geen een tegen komt in deze buurten. Het is een zee van mensen waar je tussendoor loopt. Veel illegale handelaren zitten er schijnbaar ook tussen. Opeens was er politiecontrole, een wolk van handelaren rende als een zwerm op me af en ik dacht wat krijgen we nu. De mensen droegen rennend werkelijk van alles met zich mee, bruidsjurken, riemen, sigaretten en plastic kunstbloemen. Maar het bleek loos alarm en de horde keerde weer terug. `s Avonds om 11 uur was ik weer terug in het hotel nadat ik de weg was kwijtgeraakt. Volgens een Egyptenaar aan wie ik de weg vroeg was ik ongeveer 5 km van de plaats afgedwaald. Nu heb ik dan 4 blaren en schoenen die helemaal wit zijn van het stof.

Geef een reactie