Zaterdag 20 februari. Het is nu 6.30 uur en ben maar opgestaan. Ik kan niet meer in bed blijven als er een stad ligt die ontdekt moet worden. Eerst maar eens kijken of ze al een ontbijt hebben want dat zit bij de prijs inbegrepen.
Het zit me niet mee vandaag, om 9 uur was ik bij de Soedanese ambassade, gaat die pas om half elf open en stond het er letterlijk zwart van de mensen die een uitreisvisum voor Saoedi Arabië wilden hebben om daar te werken. Wat ze dan hier zochten bij deze ambassade snap ik ergens niet, het was in ieder geval hartstikke druk. Af en toe ging er een getralied luikje open waarna iedereen ging schreeuwen en een papiertje naar binnen probeerde te drukken, een gekkenhuis. Eenmaal binnengekomen vertelde een klerk me dat ik eerst een brief van de Nederlandse ambassade moest halen, die opsturen naar de hoofdstad van Soedan en daarvandaan moest die brief weer naar Caïro. Hier gaan 3 weken overheen, dus geen visum. En dat terwijl men mij bij de Soedanese ambassade in Holland naar Caïro stuurde om het hier maar te proberen. Een onbeschrijfelijke chaos. Dan maar op en andere manier; met de trein naar Aswan in zuid Egypte en met steekpenningen op de boot naar Soedan proberen te komen. Er is alleen één ding, de boot vaart alleen op zaterdag en dat is te laat zodat ik daar 7 dagen zou moeten wachten. Ik zal wel zien hoe het loopt, eerst maar naar Aswan en dan misschien wel met vrachtauto’s of iets dergelijks verder, zo niet, dan is het richting zuiden afgelopen (of met het vliegtuig, kost alleen f 800). Er zit ook een voordeel aan, ik zou dan gelijk aan die 2 kilo drop kunnen beginnen die nog steeds in mijn rugzak zit.
Bij het station navraag gedaan over vertrektijden en dat wordt morgen om 7.30 uur.
Bij het station waren ze de boel aardig aan het platgooien. Er is een complete illegale buurt ontstaan met mensen van buiten de stad die met enorme aantallen iedere dag weer naar de stad komen om hier te blijven wonen en waar natuurlijk helemaal geen plaats voor is. Ze bouwen van karton, hout en plastic allerlei optrekjes die eens in de zoveel tijd met bulldozers weer worden platgegooid. Het was een complete veldslag met rennende mensen, moeders met hun huilende kinderen en politieagenten met lange stokken die flink aan het meppen waren.