Zaklamp

De treinen in Turkije zijn mooi en rijden nog op tijd ook. De stations zien er schoon uit. Het is alleen jammer dat de trein ’s nachts gaat want nu zie je niet veel van het landschap.
Een beetje fabriek hier heeft om hun terrein wachttorens met militairen staan, ze zijn als de dood voor terroristische aanslagen van de Koerden.
Deze trein is tenminste niet zo druk als die van gisteren. In de richting van het platteland wordt er beduidend minder met de trein gereisd dan tussen de grote steden. Wel zie je veel mensen in bussen, deze zijn een stuk sneller als de trein.
Mijn coupé hangt helemaal vol met mijn wasgoed wat nog niet droog was. Er is bezoek geweest van een storingsmonteur die de deur van mijn compartiment gerepareerd heeft, hij hing helemaal uit zijn voegen. Ik liet hem mijn Hollandse treinsleutel zien en die wilde hij dolgraag ruilen met die van hem. Nu heb ik dus ook een Turks model. Net komt de Turkse conducteur naar me toe die ook belangstellingen had voor zo’n sleutel en hem zelfs nog ruilen wilde tegen zijn mooie ouderwetse kniptang maar helaas, mijn sleutel was al weg. Ik ga er geloof ik maar een handeltje in beginnen. Na een uur ongeveer (ik schrijf dit met zijn pen, want die wilde hij ook ruilen) had ik een ander idee, n.l de spoorlamp met rood en groen licht die ik had meegenomen, wilde hij misschien wel ruilen tegen zijn kniptang. Nou, ik heb nog nooit iemand zo verliefd zien worden op een zaklamp, hij zat maar te kreunen en zei telkens ‘so good, so good’ en wilde hem dolgraag hebben, hij bood me er zelfs geld voor maar ruilen tegen zijn tang durfde hij niet vanwege zijn chef die dat nooit goed zou vinden. Nu begint hij nog te slijmen ook en brengt me 2 kussentjes voor het bed.
In Ankara vroor het nog behoorlijk want het ligt op 1000 meter hoogte maar nu dalen we behoorlijk en de sneeuw verdwijnt eindelijk. Ondertussen laat de conducteur er geen gras over groeien en heeft zijn familie ook ingeschakeld. Het blijkt dat een paar coupé’s verderop een neef en andere verwanten zitten en die komen me nu een Turkse thee brengen.

Geef een reactie